- wypaczać się
- несов.1) искривля́ться, перека́шиваться; коро́биться2) перен. искажа́ться; извраща́ться
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wypaczać się – wypaczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać deformacji; zniekształcać się, wykrzywiać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drzwi się wypaczyły od wilgoci. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypaczyć — dk VIb, wypaczyćczę, wypaczyćczysz, wypaczyćpacz, wypaczyćczył, wypaczyćczony wypaczać ndk I, wypaczyćam, wypaczyćasz, wypaczyćają, wypaczyćaj, wypaczyćał, wypaczyćany «spowodować wygięcie, zniekształcenie, skrzywienie czegoś» Wilgoć wypaczyła… … Słownik języka polskiego
psuć — ndk Xa, psuję, psujesz, psuj, psuł, psuty 1. «czynić coś nieprzydatnym, nie nadającym się do użytku; uszkadzać, niszczyć coś» Dziecko psuło zabawki. Psuć maszynę niewłaściwym użytkowaniem. ◊ Psuć sobie lub komuś krew «irytować się, denerwować… … Słownik języka polskiego
krzywić — ndk VIa, krzywićwię, krzywićwisz, krzyw, krzywićwił, krzywićwiony «czynić coś krzywym, wyginać, wypaczać, wykrzywiać» Krzywić gwóźdź przy wbijaniu. ◊ Krzywić usta, twarz itp. «robić grymasy (pod wpływem bólu, gniewu itp.), krzywić się» krzywić… … Słownik języka polskiego
wynaturzać — ndk I, wynaturzaćrzam, wynaturzaćrzasz, wynaturzaćają, wynaturzaćał, wynaturzaćany wynaturzyć dk VIb, wynaturzaćrzę, wynaturzaćrzysz, wynaturzaćrzy, wynaturzaćrzył, wynaturzaćrzony «wypaczać czyjąś naturę, prowadzić do zwyrodnienia» Wynaturzające … Słownik języka polskiego
krzywić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, krzywićwię, krzywićwi, krzywićwiony {{/stl 8}}– skrzywić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować, że coś staje się krzywe; wykrzywiać, wyginać, wypaczać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krzywić palce.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień